Biały nalot na migdałkach i w gardle jest często symptomem chorób takich jak angina paciorkowcowa, zwana również anginą ropną lub bakteryjną, oraz mononukleoza zakaźna wywoływana wirusem EBV. Charakterystyczne dla tych schorzeń są objawy takie jak: powiększenie i zaczerwienienie migdałków, trudności w połykaniu, a także ból i powiększenie węzłów chłonnych. Ten sam symptom może również wystąpić w przypadku innych chorób, takich jak cytomegalia, wirusowe zapalenia, błonica czy angina Plauta-Vincenta.
Biały nalot na podniebiennych migdałkach może być kluczowym objawem w wykrywaniu anginy paciorkowcowej, która jest ostrym ropnym zapaleniem gardła, oraz mononukleozy zakaźnej spowodowanej przez wirus EBV. Na pierwszy rzut oka te dwie choroby mogą wydawać się podobne ze względu na zbliżony zestaw objawów, ale różnią się przyczyną powstania – jedna jest chorobą bakteryjną, druga – wirusową. To decyduje o różnych metodach leczenia tych schorzeń.
Symptomami, które towarzyszą zarówno anginie paciorkowcowej, jak i mononukleozie zakaźnej są m.in.: ból gardła, problemy z przełykaniem, chrapanie, bezdechy nocne, uczucie „kluchy w gardle”, wysoka gorączka, utrata apetytu, ogólne osłabienie organizmu, bóle brzucha, nieprzyjemny zapach z ust oraz tkliwość i ból szyi.
Podczas badania lekarz może zauważyć wzmożone objawy takie jak powiększone i zaczerwienione migdałki pokryte białym nalotem czy powiększone węzły chłonne. Informacje uzyskane podczas badania mogą pomóc w postawieniu prawidłowego diagnozy. Przykładowo, w przypadku anginy paciorkowcowej gardło pacjenta przeważnie jest silnie zaczerwienione i pokryte żółtawym lub żółtym nalotem. Z kolei u osób chorujących na mononukleozę zakaźną, gardło często nie jest czerwone – tylko migdałki są zmienione chorobowo. Dodatkowo mogą wystąpić powiększenie wątroby i śledziony. Finalne wyjaśnienie wątpliwości pozwala przeprowadzenie szczegółowych badań laboratoryjnych.