Pilea peperomioides, znana również jako pieniążek, roślina-UFO czy naleśnikowa w botanice, niezwykle zaskakuje swym wyglądem. Okrągławe, płaskie liście tej rośliny przypominają monety lub talerze, co przysporzyło jej szereg unikalnych nazw. Rzadziej spotykane określenie to „roślina misjonarska”, nawiązujące do historii pochodzenia gatunku. Właśnie dzięki norweskiemu misjonarzowi, Agnarowi Espegrenowi, który przywiózł ją z Chin do Europy w 1945 roku, stała się ona popularna.
W rzeczywistości, pilea została „odkryta” wcześniej. Według historycznych źródeł, George Forrest, szkocki botanik, napotkał tę roślinę po raz pierwszy w 1906 roku w górach chińskiej prowincji Yunnan. Pilea peperomioides ma swoje korzenie w południowych Chinach i występuje poza tym obszarem tylko dzięki sztucznej propagacji. Jest jednym z około 700 gatunków rodzaju Pilea, klasyfikowanego botanicznie do roślin pokrzywowatych. Ta rodzina ma szeroki zasięg, z gatunkami rozpowszechnionymi na niemal całej kuli ziemskiej, od strefy równikowej po umiarkowaną.
Typowy pieniążek (pilea) jest sukulencją, który może dorosnąć do wysokości 20-30 cm. Charakteryzuje się ciemnozielonymi, mięsistymi liśćmi o średnicy do 10 cm. Co ciekawe, długie ogonki liści tej rośliny mogą osiągnąć nawet 30 cm w warunkach domowych! To nietypowe cechy przysporzyły tej roślinie wielką popularność w ogrodnictwie. Kwiaty pieniążka są bardzo drobne i subtelne, rosnące na dodatkowych pędach, ale kwitnienie jest rzadkością podczas hodowli w pomieszczeniach.
Pieniążek (Peperomioides pilea) jest szczególnie lubiany w Skandynawii. Dzięki Agnarowi Espegrenowi, który sprowadził roślinę z Chin, stał się ważnym elementem skandynawskiego stylu, zwłaszcza w aranżacji wnętrz.
Pilea peperomioides to roślina doniczkowa, która wymaga odpowiedniego podłoża – dobrze przepuszczalnego i piaszczystego. Idealna donica powinna być wyposażona w dolną warstwę drenażu. Donice – czy to ceramiczne, plastikowe czy gliniane – powinny mieć otwory umożliwiające swobodne odpływanie wody. Do podłoża warto dodać piasek, rozdrobnioną korę, a nawet perlit czy kruszone kawałki terakoty. Dzięki temu, puste przestrzenie w podłożu pozwolą korzeniom pilei oddychać i zapobiegną ich przemoczeniu.